Akkoord en accorderen lijken op elkaar. Je zou dus denken dat je deze woorden op dezelfde manier spelt, maar dat is niet het geval. Een uitleg over de juiste spelling van deze lastige woorden.
Binnen de Nederlandse spelling bestaan allerlei struikelblokken. Veel schrijvers struikelen bijvoorbeeld over woorden als akkoord en accorderen. Beide vinden hun oorsprong in het Franse accord, maar hebben een verschillende spelling. Je schrijft akkoord namelijk altijd met een dubbele k en accorderen met een dubbele c. Hoe komt dat?
Delen via Twitter
Herkomst van een woord
Voor een verklaring moet je weten hoe de Nederlandse spelling werkt. Zo wordt de schrijfwijze van woorden bepaald door enkele beginselen. Bij akkoord en accorderen is het beginsel van de etymologie belangrijk. Deze stelregel luidt:
De spelling van een woord wordt soms bepaald door zijn herkomst.
De herkomst van een woord staat centraal in de etymologie. Vandaar de naam van het beginsel.
Wel of niet ingeburgerd?
Hoe zit het met de herkomst van akkoord? Uit een artikel op de Etymologiebank blijkt dat dit woord al sinds eeuwen is ingeburgerd in het Nederlands. De herkomst speelt daardoor niet meer zo’n grote rol. Je schrijft het nu dus op z’n Nederlands, zoals je dat bij veel andere leenwoorden doet.
Het woord soep vindt bijvoorbeeld zijn oorsprong in het Franse soupe. Het kreeg bij ons eerst de Franse spelling, maar veranderde uiteindelijk in soep. Op dezelfde manier veranderde het Franse accord in het Nederlandse akkoord.
Aan de andere kant wordt accorderen als minder ingeburgerd gezien. Daardoor speelt de (Franse) herkomst nog wel een bepalende rol. De makers van Het Groene Boekje hebben het woord daarom opgenomen als accorderen in plaats van *akkorderen.
Andere voorbeelden
Akkoord en accorderen staan niet op zichzelf. Zo zijn er andere voorbeelden te noemen, zoals:
- fabriek en fabricaat
- korps en corps (let op de uitspraakverschillen)
- praktijk en practicum
De spelling van dit soort woorden zul je uit het hoofd moeten leren. De regels zijn namelijk niet waterdicht. Je kunt de juiste spelling opzoeken in Het Groene Boekje.
Bron: Sijs, Nicoline van der (samensteller) (2010), Etymologiebank, op http://etymologiebank.nl/
Afbeelding gebruikt onder licentie van Shutterstock.com
